Vandaag precies drie weken geleden besloot ik de knoop door te hakken en wat te gaan doen aan mijn gewicht. Vrij snel hierna kregen mijn kinderen en ik griep, waar ik nu nog steeds een beetje last van heb.
Ook kreeg ik deze week iets minder goed nieuws in zoverre dat ik voorlopig niet mag trainen.
Ik heb jullie al eens verteld over mijn pijn en aanrijding in augustus, nu bestaat het vermoeden dat mijn bekken zo'n klap hiervan heeft gehad (spieren, pezen etc) dat deze steeds van slag raakt en mijn bekken (bot) scheef trekt. Want ja, ik had mijn gordel om, dit schijnt typische gordeltrauma te zijn.
Hierdoor gaan andere spieren in de overdrive want met een scheefstand val je in principe gewoon om. De spieren die de stabilisatie taken overnemen zijn hier niet voor bedoeld waardoor deze ook weer pijn gaan doen, etc etc.
Wat op zich wel goed nieuws is, is dat het niet blijvend is, het mijn aanhoudende pijn en gevoel van blokkade in mijn heup verklaard, en het binnen een paar weken aanzienlijk zou moeten verbeteren, mits ik een flinke stap terug doe. Trainen mag dus niet want daardoor zou het steeds opnieuw geïrriteerd raken, dus het mag pas als het echt helemaal over is.
Ik merkte al dat mijn pijn niet weg ging met trainen dus ik trainde al iets minder gelukkig, en toen ik griep kreeg en daarom ook meer pijn, was ik helemaal gestopt met trainen. Ik had namelijk echt een sterk gevoel dat er iets niet klopte. Vandaar ook dat ik bleef aandringen op nader onderzoek. Mijn gevoel bleek te kloppen.
Dat, mijn pijn, en mijn griep zijn dan ook de reden geweest dat het hier, en op mijn insta en facebook, wat stiller was. Ik heb mijn focus echt even moeten leggen op mijn gezin, mijn herstel en mijn gewone baan. Bloggen is namelijk (nu nog) mijn hobby naast mijn gewone baan.
Met mijn rechtenstudie ben ik inmiddels ook gestopt.
De focus blijft voorlopig ook op mijn gezin, herstel en mijn baan, maar ik probeer af en toe toch iets te schrijven, simpelweg omdat ik het fijn vind en ik door te bloggen mijn hoofd weer leeg krijg en mij daardoor weer fijn voel.
Goed, drie weken geleden schreef ik dus:
Ik zit al een tijdje niet lekker in mijn vel oftewel te ruim in mijn vel. Nou ja eigenlijk vind ik mezelf gewoon te dik! Dus ik wil afvallen.
Als je wilt afvallen moet je er geestelijk wel sterk genoeg voor zijn en aangezien ik een tijdje tegen een depressie aan heb gezeten, lukte het mij niet om af te vallen. Als ik mij niet goed voel ga ik namelijk eten....chips, chocolade, gebakjes, of eigenlijk gewoon alles wat ik in huis kan vinden, en o wee als ik met zo'n gevoel naar de winkel ga.....
Dus nu ik mij wat beter voel ga ik de strijd weer aan!
Afgelopen zondag (inmiddels dus 3 weken geleden) stond ik op de weegschaal en schrok me serieus kapot want er stond maar liefst 86 kg op!! Nu ben ik 1,80 meter lang, dus op zich is het niet heel veel teveel maar IK vind het wel veel te veel!!
Toen ik trouwde in 2008 woog ik 68 kg en dat vond ik geweldig! Nu, tien jaar en twee kinderen later, weeg ik letterlijk het omgekeerde, dus tijd voor verandering!
Mijn doel is om binnen 3 maanden weer 68 kg te wegen of in ieder geval weer grotendeels vetvrij en een strakkere vel zeg maar 😉. Ik weet namelijk bijna zeker dat ik de 68 kg niet ga halen simpelweg omdat mijn lichaamsbouw na twee kinderen is veranderd en ik wil er wel gezond uit blijven zien! Dus mijn hoofddoel is om er strak uit te zien en mijn spieren te trainen.
Maar mijn belangrijkste reden om te trainen en af te vallen is niet eens om er beter uit te zien of af te vallen, maar ik moet trainen! Door mijn lichamelijke klachten MOET ik gaan trainen. Ik moet sterke spieren krijgen om te kunnen functioneren! Dus ik heb besloten dat ik dan maar een fitgirl moet gaan worden. Of eigenlijk een fit old lady want ben natuurlijk al wel 36 jaar oud, hihihi
Anyway om jullie van mijn tocht op de hoogte te houden en mijzelf te pushen om echt door te zetten heb ik besloten om dit onderwerp terug te laten komen in mijn blog. Ik denk dat ik er een maandelijkse item van maak, want gezond afvallen gaat niet zo snel, en om nou een hele blogpost te schrijven over die 500 gram die ik ben afgevallen....
Goed, vandaag ben ik dus drie weken verder en kan ik vertellen dat ik ondanks de tegenslagen, stress (en dan ga ik dus eten) en mijn valse start, toch 2 kg kwijt ben! Ik vind dat goed! Natuurlijk wilde ik de eerste maand al minstens 8 kg eraf hebben, maar ja je kan niet alles plannen, sommige dingen gaan nu eenmaal niet zoals je wilt, en nu ik niet mag trainen, zal het zeker een stuk minder snel gaan.
Maar ik ben tevreden en ik ga door!
Lovingmommy
Ook kreeg ik deze week iets minder goed nieuws in zoverre dat ik voorlopig niet mag trainen.
Ik heb jullie al eens verteld over mijn pijn en aanrijding in augustus, nu bestaat het vermoeden dat mijn bekken zo'n klap hiervan heeft gehad (spieren, pezen etc) dat deze steeds van slag raakt en mijn bekken (bot) scheef trekt. Want ja, ik had mijn gordel om, dit schijnt typische gordeltrauma te zijn.
Hierdoor gaan andere spieren in de overdrive want met een scheefstand val je in principe gewoon om. De spieren die de stabilisatie taken overnemen zijn hier niet voor bedoeld waardoor deze ook weer pijn gaan doen, etc etc.
Wat op zich wel goed nieuws is, is dat het niet blijvend is, het mijn aanhoudende pijn en gevoel van blokkade in mijn heup verklaard, en het binnen een paar weken aanzienlijk zou moeten verbeteren, mits ik een flinke stap terug doe. Trainen mag dus niet want daardoor zou het steeds opnieuw geïrriteerd raken, dus het mag pas als het echt helemaal over is.
Ik merkte al dat mijn pijn niet weg ging met trainen dus ik trainde al iets minder gelukkig, en toen ik griep kreeg en daarom ook meer pijn, was ik helemaal gestopt met trainen. Ik had namelijk echt een sterk gevoel dat er iets niet klopte. Vandaar ook dat ik bleef aandringen op nader onderzoek. Mijn gevoel bleek te kloppen.
Dat, mijn pijn, en mijn griep zijn dan ook de reden geweest dat het hier, en op mijn insta en facebook, wat stiller was. Ik heb mijn focus echt even moeten leggen op mijn gezin, mijn herstel en mijn gewone baan. Bloggen is namelijk (nu nog) mijn hobby naast mijn gewone baan.
Met mijn rechtenstudie ben ik inmiddels ook gestopt.
De focus blijft voorlopig ook op mijn gezin, herstel en mijn baan, maar ik probeer af en toe toch iets te schrijven, simpelweg omdat ik het fijn vind en ik door te bloggen mijn hoofd weer leeg krijg en mij daardoor weer fijn voel.
Goed, drie weken geleden schreef ik dus:
Ik zit al een tijdje niet lekker in mijn vel oftewel te ruim in mijn vel. Nou ja eigenlijk vind ik mezelf gewoon te dik! Dus ik wil afvallen.
Als je wilt afvallen moet je er geestelijk wel sterk genoeg voor zijn en aangezien ik een tijdje tegen een depressie aan heb gezeten, lukte het mij niet om af te vallen. Als ik mij niet goed voel ga ik namelijk eten....chips, chocolade, gebakjes, of eigenlijk gewoon alles wat ik in huis kan vinden, en o wee als ik met zo'n gevoel naar de winkel ga.....
Dus nu ik mij wat beter voel ga ik de strijd weer aan!
Afgelopen zondag (inmiddels dus 3 weken geleden) stond ik op de weegschaal en schrok me serieus kapot want er stond maar liefst 86 kg op!! Nu ben ik 1,80 meter lang, dus op zich is het niet heel veel teveel maar IK vind het wel veel te veel!!
Toen ik trouwde in 2008 woog ik 68 kg en dat vond ik geweldig! Nu, tien jaar en twee kinderen later, weeg ik letterlijk het omgekeerde, dus tijd voor verandering!
Mijn doel is om binnen 3 maanden weer 68 kg te wegen of in ieder geval weer grotendeels vetvrij en een strakkere vel zeg maar 😉. Ik weet namelijk bijna zeker dat ik de 68 kg niet ga halen simpelweg omdat mijn lichaamsbouw na twee kinderen is veranderd en ik wil er wel gezond uit blijven zien! Dus mijn hoofddoel is om er strak uit te zien en mijn spieren te trainen.
Maar mijn belangrijkste reden om te trainen en af te vallen is niet eens om er beter uit te zien of af te vallen, maar ik moet trainen! Door mijn lichamelijke klachten MOET ik gaan trainen. Ik moet sterke spieren krijgen om te kunnen functioneren! Dus ik heb besloten dat ik dan maar een fitgirl moet gaan worden. Of eigenlijk een fit old lady want ben natuurlijk al wel 36 jaar oud, hihihi
Anyway om jullie van mijn tocht op de hoogte te houden en mijzelf te pushen om echt door te zetten heb ik besloten om dit onderwerp terug te laten komen in mijn blog. Ik denk dat ik er een maandelijkse item van maak, want gezond afvallen gaat niet zo snel, en om nou een hele blogpost te schrijven over die 500 gram die ik ben afgevallen....
Goed, vandaag ben ik dus drie weken verder en kan ik vertellen dat ik ondanks de tegenslagen, stress (en dan ga ik dus eten) en mijn valse start, toch 2 kg kwijt ben! Ik vind dat goed! Natuurlijk wilde ik de eerste maand al minstens 8 kg eraf hebben, maar ja je kan niet alles plannen, sommige dingen gaan nu eenmaal niet zoals je wilt, en nu ik niet mag trainen, zal het zeker een stuk minder snel gaan.
Maar ik ben tevreden en ik ga door!
Lovingmommy
Comments
Post a Comment