Het leven van een mama

Halloween kennen we denk ik allemaal vooral als een Amerikaans feest, waarbij kinderen verkleed de huizen langsgaan om snoep op te halen, waarbij dan hard door de kinderen "trick or treat" wordt geroepen. Halloween is in Nederland nu ook behoorlijk in opkomst. Hier in de wijk vieren wij het denk ik al zo'n 10 jaar. Hoelang het al werd gedaan voordat wij meededen weet ik niet, maar wij doen al 10 jaar mee, en zitten inmiddels zelfs al zo'n 5 jaar in de organisatie. Het ene jaar doe ik meer dan het andere jaar, want ja mijn klachten he, maar bellen en regelen, dingen bedenken kan natuurlijk altijd. Wat is Halloween nu eigenlijk? Op wikipedia staat: "Halloween is een feestdag die valt op 31 oktober. Traditioneel wordt Halloween vooral gevierd in Ierland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada. Inmiddels heeft het feest ook sterk aan populariteit gewonnen in andere delen van de wereld, met name in Europa, Australië en Oost-Azië. Op 31 oktober v

Even een uurtje naar de Ballenbak.... De kinderen hebben herfstvakantie en logeren een paar dagen bij hun oma. Zowel hun papa als ik moeten deze hele vakantie namelijk werken. Behalve vandaag, vandaag ben ik vrij. Wat ga je dan doen als je kinderen vrij zijn? Een aantal van jullie weten dat ik nog steeds kamp met aardig wat lichamelijke klachten. Dus mijn opties zijn beperkt. Een dagje dierentuin of Plaswijckpark zit er dus niet in. Naar de bioscoop dan? Hartstikke leuk natuurlijk maar dan zitten de kids weer stil op de stoel, kunnen ze niet echt hun energie kwijt en een film kijken kan thuis natuurlijk ook..... Buiten spelen?? Het is niet echt mooi weer, met steeds kleine regenbuien.... Dan maar naar de ballenbak. Daar kunnen de kinderen gek doen, rennen, zweten, kortom jongens zijn. En mama kan relaxen met een bakkie koffie en als ik niet te lang blijf, lukt dat best, met een paar pijnstillers achter de kiezen😉. Het zit bij ons om de hoek, dus is het ook nog eens super d

Kort geleden plaatste ik een berichtje op Instagram dat ik aan het nadenken ben over mijn tweede tattoo. Mijn tweede betekent dus dat ik er al eentje heb. Dat wist nog niet iedereen heb ik gemerkt, zelfs een aantal mensen die mij persoonlijk kennen wisten dat nog niet.... Dat ik een tattoo wilde wist ik eigenlijk al heel lang, maar ik wilde niet zomaar iets laten zetten, het moest wel een bepaalde betekenis hebben. Ik weet namelijk zeker dat als ik een tattoo zou laten zetten alleen maar omdat ik het een mooi plaatje vind, ik er spijt van zou gaan krijgen. Als ik iets namelijk niet heel erg leuk vind kan ik erop uitgekeken raken en met een tattoo is dan niet zo heel erg handig. Dus het moest speciaal voor mij zijn EN iets met een betekenis naar mijn kinderen toe. Een tekst wilde ik niet want ik had het idee dat mensen het dan willen gaan lezen en er vragen over gaan stellen. Ik heb dat zelf weleens gedaan bijvoorbeeld bij iemand met een tekst in een andere taal, of met iets dat i